Anders dan gepland

Het is 14 mei! Nog hartstikke vroeg in de ochtend, ik moet wel zo opstaan om naar m'n werk te gaan, maar het is anders dan anders. Ik heb een raar gevoel in m'n lijf en ik besef ook dat ik de hele nacht (ok...waarschijnlijk niet echt de hele nacht, maar het voelt wel zo) heb wakker gelegen en heb liggen draaien.

Ik moet m'n bed uit, maar m'n lijf wil niet. Ja ik weet het... Dat is niet uniek, ik ben nu eenmaal geen ochtendmens! Maar echt, het is anders... Ik ben draaierig (nog van het gedraai in m'n bed..??) misselijk en m'n spieren doen pijn... Oh nee.... Oh nee... Oh NEEEE! Dit kan niet waar zijn! Het gaat niet gebeuren, want ik vertrek morgen naar Stockholm! Dus no way dat ik nu ziek word.

Na het douchen is even wat eten geen succes, maar ik wilde wel iets van pijnstillers, antigriepshizzle of wat dan ook nemen. Dus ik prop er een cracker in en wat aanmaaklimo, gevolgd door 2 PCMetjes!

Op naar het werk, uurtje sturen, en dan een overleg. Onderweg begin ik meer te hoesten, ik krijg het wat benauwd en ik vraag mezelf af: wat doe ik hier??? En dat hebben meer mensen zich afgevraagd (Roos ga naar huis) toen we aant wachten waren voor het overleg. Nou ja, ik was er nu eenmaal, dus dan ga je niet zomaar retour ;-)

Uiteraard overleef ik het overleg, breng nog een bezoekje aan de Wegverkeersleiders en scheur naar.... Huis! Het teamuitje in Utrecht moet ik missen... Het eten bij Sumo in Utrecht moet ik helaas ook missen... Want ik ga met dikke koorts en een ondraaglijke hoofdpijn naar bed...

Mijn vriendinnetje de doc geeft advies voor een overheerlijke pillencocktail zodat de hoofdpijn uiteindelijk zakt en ik eindelijk kan slapen. Ik had een andere dag verwacht voor ik naar Stockholm zou gaan. De boekjes liggen nog bijna onaangetast op tafel.

Ga ik nog? Red ik dat? Wat is slim? Allemaal vragen waar ik toch nog geen antwoord op kon geven dus die laat ik even voor wat ze zijn!

En daar hebben we donderdag! Gelukkig nog een paar uur te gaan voor m'n vlucht vertrekt. Ik voel me nog steeds niet goed... En doe mezelf te goed aan een flinke dosis PCM en ibu, mmmm lekker! :-/

De verhoging blijft en aant einde van de middag heb ik zelfs weer koorts... Maar... Ik ga! Want als ik niet ga krijg ik zeker weten spijt!

Pap en mam brengen me naar Schiphol. Niet al te laat, want alles gaat in de vertraging vandaag. Rond kwart voor 8 word ik afgezet bij departures (spreek uit op z'n Hollands, leuke grap met m'n ouders ;) ). Misselijkheid maakt zich van mij meester... Oh NEEEEE wat nu? Mama vraagt zich af of ik wel echt moet gaan, ik een heel kort moment ook... Maar nee, ik moet en zal gaan! En dat is wat ik doe. Ik ga!